Η ΕΠΟ11 (Κοινωνική και Οικονομική Ιστορία της Ευρώπης) σας προσκαλεί στη διαδικτυακή διάλεξη της Δρ. Μαρίας-Κωνσταντίνας Γ. Λεοντσίνη, Διδάκτορος Νεότερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας του ΕΚΠΑ, Εντεταλμένης διδάσκουσας στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας (ΕΚΠΑ) με θέμα: «Οι γυναικείες κοσμικές αδελφότητες και ο μεικτός τρόπος ζωής ως διέξοδος πολλών άγαμων γυναικών στην πρώιμη νεότερη Ιταλία».
Η παρακολούθηση της διάλεξης είναι δυνατή μέσα από τον σύνδεσμο:
https://uoa.webex.com/uoa/j.php?MTID=m34426351d5780075d2ac06215775b682
Meeting number: 2790 669 9971 Password: 8P33PcFJ4qq
Περίληψη
Στην ανακοίνωση αυτή θα επικεντρωθώ στις γυναικείες κοσμικές αδελφότητες ως μια διαφορετική επιλογή ζωής αντί του γυναικείου μοναστικού εγκλεισμού ή της σύναψης γάμου στην πρώιμη νεότερη Ιταλία. Οι κοσμικές αδελφότητες αποτελούσαν εναλλακτική λύση έναντι του μοναστικού βίου, τόσο επειδή μπορούσαν να φιλοξενούν γυναίκες που είχαν ανάγκη όσο και γιατί παρείχαν σε αυτές εκπαίδευση. Η δυνατότητα επιλογής μεταξύ των αδελφοτήτων και των μοναστηριών αναγνωριζόταν ως πολύ σημαντική για τις ζωές των γυναικών αυτών στην πρώιμη νεότερη Ιταλία. Θα αναλυθούν οι λόγοι για τους οποίους τον 16ο αιώνα προέκυψε ο δια βίου εγκλεισμός των γυναικών μοναχών στα μοναστήρια καθώς και τα αίτια που οδήγησαν στη σημαντική αύξηση του αριθμού των γυναικών που διαβιούσαν σε αυτά. Αντί του μοναστικού εγκλεισμού ή του γάμου ορισμένες γυναίκες επέλεγαν έναν τρίτο δρόμο ζωής, τον εγκλεισμό τους σε μοναστήρια μέσω της ένταξής τους σε γυναικείες κοσμικές αδελφότητες. Το μεταιχμιακό αυτό «status» τούς έδινε τη δυνατότητα να βρίσκονται ανάμεσα στη θρησκευτική και την κοσμική ζωή και να μπορούν να διαχειρίζονται οι ίδιες τα περιουσιακά τους στοιχεία, δίχως την ανάγκη κάποιου προσώπου από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Στην ανακοίνωση μου θα γίνει αναφορά σε ενδεικτικά παραδείγματα κοσμικών αδελφοτήτων στην Ιταλική Χερσόνησο και στον αντίκτυπο που είχε η δράση τους στην κοινωνία γενικότερα και ειδικότερα σε νέες γυναίκες. Σε αυτά μπορούσαν να καταστούν φορείς άσκησης σωματικής και πνευματικής φιλανθρωπίας, αφού σε πολλές περιπτώσεις είχαν γίνει και οι ίδιες από τρίτα πρόσωπα αποδέκτριες φιλανθρωπίας, καθώς στην πραγματικότητα ορισμένες νέες έβρισκαν καταφύγιο στα ιδρύματα αυτά και λάμβαναν εκπαίδευση βασισμένη στις χριστιανικές αρχές και αρετές. Ο πρότυπος τρόπος ζωής αυτών των γυναικών οριζόταν ως «vita mista», ένας βίος με τον οποίο συνδυάζονταν ο στοχαστικός και ο πρακτικός τρόπος ζωής, δημιουργώντας ουσιαστικά έναν τρίτο δρόμο ζωής που δεν περιόριζε τις επιλογές τους, καθώς μπορούσαν να παραμένουν στα ιδρύματα αυτά ως κοσμικές μοναχές, να λαμβάνουν μοναστικούς όρκους και να γίνονται μοναχές εφόσον το επιθυμούσαν, αλλά ακόμη και να συνάπτουν γάμο.
Μπορείτε να βρείτε την πρόσκληση: Αφίσα Εκδήλωσης
